Στα ερείπια της οικονομικής χούντας

Ένα είναι βέβαιο: Πάμε στο άγνωστο χωρίς βάρκα την ελπίδα. Και το χειρότερο πορευόμαστε μέσα στα ερείπια που σώρευσε η οικονομική χούντα, τα κατεστημένα μεγάλα κρατικοδίαιτα συμφέροντα. Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, που έχουν θέσει υπό την ‘κηδεμονία’ τους το πολιτικό σύστημα της χώρας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Αυτή την εβδομάδα ξεκινούν το έργο τους οι Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής για το Βατοπαίδι και την πολύκροτη υπόθεση των μιζών και των «λαδωμάτων» από τα «μαύρα ταμεία» της Siemens. Aν γινόταν μια σχετική δημοσκόπηση για τις εκτιμήσεις των πολιτών σχετικά με το τι αναμένουν από τις δύο αυτές Εξεταστικές Επιτροπές και τις άλλες που έχουν δρομολογηθεί στη Βουλή για το Χρηματιστήριο, την υπόθεση «Γερμανός» και τα δομημένα ομόλογα, πολύ φοβούμαι, ότι θα επικρατούσε η άποψη της δυσπιστίας.

Ο κόσμος δυσπιστεί δικαιολογημένα. Δεν πιστεύει, ότι ο πολιτικός κόσμος είναι, πράγματι, αποφασισμένος «να ματώσει» για να ξεφύγει από τα δεσμά της διαπλοκής και τους «αλληλόχρεους λογαριασμούς». Δεν πιστεύει, ότι σκάνδαλα δεκαετιών με τεράστια συμφέροντα από πίσω μπορούν να φωτιστούν πλήρως μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες από τους βουλευτές – μέλη των Εξεταστικών Επιτροπών.

Και πώς να μην δυσπιστεί, όταν ο άλλοτε ισχυρός ανήρ της Siemens, o Mιχ. Χριστοφοράκος, έφυγε σαν κύριος από την Ελλάδα, ενώ είχαν ξεκινήσει οι ανακρίσεις για τις «ενισχύσεις» από τα «μαύρα ταμεία» και όταν οι πολιτικοί που αναφέρονται ονομαστικά στο ημερολόγιό τους και στο ημερολόγιο της γραμματέας του δηλώνουν κατηγορηματικά, ότι ουδεμία σχέση είχαν μαζί του και δεν τον συνάντησαν ποτέ. Θα πρέπει να υποθέσουν οι πολίτες, ότι ο Χριστοφοράκος έγραφε τα ονόματά τους για να τους ενοχοποιήσει;

Κάποιοι χαρακτηρίζουν την Εξεταστική Επιτροπή για το σκάνδαλο της Siemens ως «μητέρα όλων των Εξεταστικών Επιτροπών». Κι είναι προφανές, ότι αν δεν φωτίσει όλες τις πτυχές του πολύπλευρου σκανδάλου και ιδιαίτερα τα όσα έχουν αναφερθεί και γραφεί για «χρηματοδοτήσεις» και προς τα δύο μεγάλα κόμματα η δικαιολογημένη δυσπιστία των πολιτών θα μεταβληθεί σε οργή κατά του πολιτικού συστήματος αδιακρίτως, καθώς θα θεωρήσουν, ότι εμπαίζονται για άλλη μια φορά και μάλιστα σε μια εξαιρετικά επώδυνη περίοδο, όπου τους ζητούν να επιστρέψουν με τόκο τα ψίχουλα που τους μοίραζε όλα αυτά τα χρόνια η διαπλοκή για να έχουν την ψευδαίσθηση, ότι βελτιώνεται η ζωή τους.

Αναφέρομαι στο «πάγωμα» των μισθών, την δραστική περικοπή όλων των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων και τον ενιαίο τρόπο φορολόγησης, αλλά και τα άλλα σκληρά μέτρα που θα υποχρεωθεί να λάβει η κυβέρνηση για να μειώσει το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα και να συμμορφωθεί με τις εντολές των Βρυξελλών, που έχουν θέσει την ελληνική οικονομία υπό αυστηρή επιτήρηση. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι πολίτες καλούνται να καλύψουν- οι περισσότεροι από το υστέρημά τους και με άγρια έκπτωση του βιοτικού επιπέδου τους – την πολύχρονη και συστηματική λεηλασία των δημοσίων οικονομικών και του τόπου από την οικονομική χούντα, που κάνει πραγματικό «κουμάντο». Συνειδητοποιούν οι πολίτες, ότι με την ψήφο τους και την ανοχή τους στο σάπιο «πελατειακό» κράτος χάλκευσαν τα δεσμά τους και ότι αυτό καλούνται να πληρώσουν τώρα με νέες εκπτώσεις από την ζωή τους.