Άρθρο Στρατής Λιαρέλης 30/12/2009
Μύθοι κι αλήθειες για "ευαίσθητους" και "ανάλγητους".
Παρακολουθώ την ειδησεογραφία περί των δυο «γραμμών» στην κυβέρνηση.
Είναι -λένε- αυτοί που αποτελούν τους θεματοφύλακες των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ(που ταυτόχρονα καταγγέλλουν και τον Τρισε και τον Αλμουνια και αν χρειαστεί και όλο τους το σοι) και οι άλλοι (περίπου τους εμφανίζουν ως επιλήσμονες) οι οποίοι επιζητούν τη λήψη μέτρων.
Θεωρώ ψευτοδίλημμα όλη αύτη την συζητηση. Οφειλω βεβαίως να συμφωνήσω με την άποψη των πρώτων ότι την Ελλάδα κυβερνά η κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω και τον ρόλο του Τρισέ ή του Αλμούνια. Γιατί όποιος τον αγνοεί, τότε είτε διακατέχεται από άγνοια κινδύνου, δηλαδή δεν ξέρει τι του γίνεται, είτε παίζει παιχνίδια και μάλιστα ύποπτα.
Η αρχή πως ότι λένε οι Ευρωπαίοι δεν αποτελεί όρντινο για την Ελλάδα μας βρίσκει όλους σύμφωνους, αλλά και ο παλληκαρισμός του τύπου ΄΄ δεν με νοιάζει τι λένε συνιστά επί της ουσίας μειοδοτική θέση. Γιατί αν αγνοείς τον διεθνή περίγυρο είσαι εθνικά επικίνδυνος. Άλλο συνεκτιμώ, άλλο υποτάσσομαι και άλλο είμαι τζάμπα μάγκας.
Αυτές τις ημέρες ξεκίνησε ο διάλογος για την φορολογική μεταρρύθμιση. Απεγνωσμένα επεχείρησα να παρακολουθήσω τις θέσεις των λαλίστατων - κατά τα άλλα- υπέρμαχων της κοινωνικής διάστασης στην πολιτική της κυβέρνησης. Κουβέντα μέχρι στιγμής. Μόνο κάτι διακηρύξεις του τύπου «να μην πληρώσουν τα χαμηλά» εισοδήματα». Συμφωνούμε όλοι. Ωστόσο στην φορολογική μεταρρύθμιση κάποιοι πρέπει να θιγούν. Και κυρίως πρέπει να θιγεί το μαύρο χρήμα. Μαύρο χρήμα δυο κατηγοριών.
Αυτοί που φοροκλεπτών, παρακρατούν δηλαδή τον ΦΠΑ και δεν τον αποδίδουν και αυτοί που φοροδιαφεύγουν. Δεν δηλώνουν δηλαδή τα εισοδήματα τους και εμφανίζονται φτωχοί ενώ δεν είναι.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Κατά βάση είναι η παροχή υπηρεσιών, ορισμένες κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών, το παραεμπόριο και οι εικονικές συναλλαγές. Ας μην σπεύσουν κάποιοι να ταυτίσουν όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες με το μικρομάγαζο της γειτονιάς ή το καφενείο του χωριού. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε αυτούς.
Γνωρίζουμε όλοι που είναι το πρόβλημα. Το γνωρίζει και το υπουργείο Οικονομικών. Τι λείπει; Δυο πράγματα. Πολιτική βούληση και οργάνωση των υπηρεσιών.
Για το δεύτερο πρέπει να γίνουν πολλά. Για το πρώτο μέχρι στιγμής σε επίπεδο σχεδιασμού το οικονομικό επιτελείο δείχνει να κινείται σε σωστή κατεύθυνση. Μένει να την δούμε να νομοθετείται και κυρίως να εφαρμόζεται.
Υπάρχει και ένα τρίτο στοιχειο, ομως. Της συναίνεσης. Αφενός μεν από την κοινωνία και αφετέρου από τους ταγούς του δημόσιου λόγου.
Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας θα συμφωνήσει. Τι θα γίνει όμως από τους διαπρύσιους Ηρακλειδεις της κοινωνικής ευαισθησίας του ΠΑΣΟΚ; Γιατί σιωπούν μέχρι σήμερα; Μήπως γιατί παίρνουν ψήφους και από αυτούς που θα θιγούν; Είναι εύκολο να λες τι δεν πρέπει να γίνει.
Οφείλεις όμως ταυτοχρόνως να λες και τι πρέπει να γίνει. Και όταν συζητούμε για φορολογική μεταρρύθμιση οφείλεις να προσδιορίσεις ποιοι θα θιγούν. Αν και επί της ουσίας δεν θίγονται. Απλά θα καταβάλουν αυτά που οφείλουν να καταβάλουν. Αν τα καταβάλουν όλα και δεν δώσουν τελικά μόνο ένα μέρος από αυτά που πρέπει.
Και κάτι τελευταιο, αλλα σημαντικό. Βασική αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ότι πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλους. Όχι δυο μέτρα και δυο σταθμά .Οχι, δηλαδη να πληρώνουν φόρους μόνο αυτοί που δεν μπορούν(ή δεν επιθυμούν) να κρύψουν τα εισοδήματα τους και ή που δεν θέλουν να κλέβουν και να λειτουργούν παρασιτικά.
Εάν τα ξεκαθαρίσουμε αυτά με σαφήνεια τότε θα φύγουμε και από το ψευτοδίλημμα των κοινωνικά ευαίσθητων και των ανάλγητων. Γιατί προφανώς όλοι επιθυμούμε και την κοινωνική δικαιοσύνη και την ενίσχυση των ασθενέστερων. Αλλά με προτάσεις για αυτούς που θα συνεισφέρουν.
Και κάτι ακόμη. Το πρώτο παράδειγμα πρέπει να δοθεί από το σπάταλο, αναποτελεσματικό, αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα.
Στρατής Λιαρέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου