Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από δανεικά (καμία χώρα, όπως και καμία επιχείρηση δεν εξυγιαίνεται με τοκογλυφικά δάνεια), αλλά από παραγωγικές επενδύσεις και από θέσεις εργασίας. Η κατανάλωση ελληνικών προϊόντων βοηθάει και τα δύο.
Σήμερα είναι πλέον εμφανές ότι, η Ευρωζώνη κινδυνεύει να καταρρεύσει ολοκληρωτικά – με κίνδυνο να παρασυρθεί ολόκληρος ο πλανήτης σε μία τεράστια οικονομική κρίση, άνευ ιστορικού προηγουμένου. Εάν δεν ενωθεί πολιτικά, ιδιαίτερα εάν δεν «τυπώσει» αμέσως χρήματα η ΕΚΤ (αγοράζοντας ομόλογα των ελλειμματικών χωρών και σταθεροποιώντας τα επιτόκια δανεισμού τους), το τέλος θα είναι σύντομο και επώδυνο – ενώ μάλλον δεν θα αποφευχθεί, εάν δεν «απελαθεί» επιτέλους η Γερμανία, η οποία είναι ίσως το μοναδικό πρόβλημα της Ευρωζώνης.
Δυστυχώς, το «παιχνίδι εξουσίας» ήταν από την αρχή προδιαγεγραμμένο – αφού οι σημαντικότεροι παίκτες του χρησιμοποιούσαν σημαδεμένα χαρτιά. Αν και είμαστε λοιπόν ανέκαθεν υπέρ του Ευρώ και της Ευρώπης (των Πολιτών της φυσικά και όχι των πολιτικών, του Καρτέλ ή των τραπεζών της), θεωρώντας ότι, υπό τις σύγχρονες οικονομικές συνθήκες απαιτούνται συνενώσεις κρατών αντί διαιρέσεις, έχουμε την άποψη πως η Ελλάδα θα πρέπει αμέσως να επεξεργασθεί ένασχέδιο Β – το οποίο θα της εξασφαλίζει την επιβίωση, εάν αναγκασθεί ή εάν επιλέξει την υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος(κάτι που δεν φαίνεται απίθανο, μετά την κατάρρευση της Ιταλίας και της αμέσως επόμενης υποψηφίου: της Γαλλίας).
Περαιτέρω κυρίως η Γερμανία, η οποία μοίρασε τα χαρτιά, δάνεισε από την αρχή τα περισσότερα με τόκο στους υπόλοιπους «εταίρους» της - κρατώντας για τον εαυτό της ελάχιστα. Με αυτόν τον έμπειρο χαρτοπαιχτικό τρόπο, καθώς επίσης με τη βοήθεια της διαφθοράς των άλλων χωρών εκ μέρους των πολυεθνικών της (με στόχο τις πωλήσεις των δικών της προϊόντων), η ροή των χρημάτων κατευθύνθηκε αρχικά προς τις χώρες του Νότου - οι οποίες παρήγαγαν ακόμη περισσότερα «ψεύτικα» χρήματα, με τη ανόητη μέθοδο του καταναλωτικού δανεισμού, μειώνοντας ταυτόχρονα τις επενδύσεις (αποβιομηχανοποίηση), καθώς επίσης το χρόνο εργασίας και την παραγωγικότητα τους.
Παράλληλα οι χώρες του Βορά, έχοντας στη διάθεση τους λιγότερα χαρτιά, αναγκάσθηκαν να ακολουθήσουν έναν λιτό τρόπο ζωής, μειώνοντας τις αμοιβές των εργαζομένων τους και αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα τους - με αποτέλεσμα να μεγεθύνονται τα πλεονάσματα στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών τους, εις βάρος των υπολοίπων.
Στη συνέχεια όμως, με το έναυσμα της πιστωτικής κρίσης, τα ψεύτικα χρήματα κάηκαν, ενώ η ροή των πραγματικών χρημάτων αντιστράφηκε – κατευθυνόμενη από τις χώρες του Νότου, προς τις χώρες του Βορά, οι οποίες, μεταξύ άλλων, εισέπρατταν μαζικά τις πιστώσεις από τις πωλήσεις των προϊόντων τους. Σε τελική ανάλυση λοιπόν, οι χώρες του Βορά θα συγκεντρώσουν όλα τα χαρτιά, αφήνοντας τις υπόλοιπες χωρίς καμία δυνατότητα επιβίωσης (εκτός εάν μεσολαβήσουν αρνήσεις ή/και αδυναμία πληρωμής χρεών εκ μέρους των ελλειμματικών χωρών, οι οποίες θα αλλάξουν εντελώς την εικόνα).
Ειδικά η Γερμανία, επιθυμώντας παράλληλα να αποφύγει την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων, οι οποίες διεκδικούνταν κυρίως από την Ελλάδα και την Ιταλία, αποφάσισε να οδηγήσει και τις δύο χώρες στη χρεοκοπία – έτσι ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να πολεμήσουν για το δίκιο τους.
Στα πλαίσια αυτά, βασικός σύμμαχος της ήταν δυστυχώς η διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία της Ιταλίας και της Ελλάδας – στις οποίες το δημόσιο ήταν και είναι αθεράπευτα άρρωστο, σε αντίθεση με έναν υγιέστατο ιδιωτικό τομέα, ο οποίος όμωςεμποδίζεται να επενδύσει στην ανάπτυξη της χώρας του (έλλειψη επενδυτικού και φορολογικού πλαισίου, διαφθορά και διαπλοκή του δημοσίου, φεουδαρχικές επιχειρηματικές δομές, τραπεζικές παγίδες κλπ.).
Μοναδική ελπίδα ανάρρωσης των δύο αυτών πολιτισμένων, πάμπλουτων, πολλαπλά προικισμένων χωρών, της Ιταλίας δηλαδή και της Ελλάδας, είναι δυστυχώς η δημιουργική καταστροφή του Schumpeter – η οποία όμως προϋποθέτει συνήθως τη χρεοκοπία, την κοινωνική επανάσταση, καθώς επίσης την «εκκαθάριση» όλων ανεξαιρέτως των υφισταμένων δομών (ακριβώς όπως συμβαίνει με μία πληγή η οποία, εάν δεν καθαριστεί εντελώς, είναι αδύνατον να γιατρευτεί).
Ένας παράλληλος κίνδυνος πλέον δεν είναι άλλος από την απορρύθμιση πολλών ευρωπαϊκών χωρών, καθώς επίσης από την κατάρρευση της Πολιτικής τους, μέσα από αιματηρές κοινωνικές εξεγέρσεις και εμφυλίους πολέμους - όπου η κατάκτηση της εξουσίας από αυθεντικά δικτατορικά καθεστώτα δεν θα είναι καθόλου απίθανη (πιθανά γεγονότα, τα οποία θα αλλάξουν ριζικά την πορεία του πλανήτη). Πολύ φοβόμαστε δε ότι, δεν είναι εντελώς παράλογο να είναι πραγματικό το υποθετικό σενάριο, στο οποίο έχουμε ήδη αναφερθεί (άρθρο μας), ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις – γεγονός που ίσως σημαίνει «τέλος εποχής».
Κλείνοντας τη μικρή εισαγωγή μας, επειδή ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την κρίση είναι η ανάπτυξη (μειώνει τη σχέση του χρέους προς το ΑΕΠ, αυξάνει τα κρατικά έσοδα κλπ.), η οποία μπορεί να βοηθηθεί σε μεγάλο βαθμό από την στοχευμένη κατανάλωση και εξαγωγή Ελληνικών Προϊόντων και Υπηρεσιών, θεωρούμε σκόπιμο να επαναλάβουμε μία παλαιότερη συνέντευξη μας, σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες τους:
Συνέντευξη (στην enet)
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Τι σημαίνει, με οικονομικά κριτήρια, επιλέγουμε ελληνικά προϊόντα;
Αυξάνουμε την απασχόληση στην Ελλάδα, αντί στη Γαλλία ή αλλού, με ευεργετικά αποτελέσματα για την κατανάλωση (ΑΕΠ), για τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου, καθώς επίσης για τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων. Μειώνουμε τις εισαγωγές, οπότε αντίστοιχα το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, περιορίζουμε τις δαπάνες επιδομάτων ανεργίας, με αποτέλεσμα να μειώνονται τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, ενώ έμμεσα βοηθάμε στη βελτίωση της αποταμίευσης - οπότε των υγιών επενδύσεων.
Υπάρχουν πραγματικά ελληνικά προϊόντα;
Υπάρχουν εκατοντάδες προϊόντα στον τομέα της αγροτικής οικονομίας, τα οποία παράγονται σε ολόκληρη την Ελλάδα – γεωργία, κτηνοτροφία, ιχθυοκαλλιέργειες κλπ. Επίσης στους τομείς της μεταποίησης (ένδυση, επιπλοποιία, σαπουνοποιία, βιομηχανία τροφίμων και ποτών, καλλυντικά, χαρτοβιομηχανία, τσιμέντα, υλικά οικοδομής, διακοσμητικά, απορρυπαντικά, φάρμακα κλπ.). Ένα πολύ σημαντικό Ελληνικό προϊόν είναι και ο τουρισμός - αφού δεν υπάρχει καμία άλλη χώρα με τόσα πανέμορφα νησιά και με τέτοια πολιτισμική κληρονομιά (μουσεία, μνημεία κλπ.).
Στην ευημερία να αγοράζουμε εισαγόμενα και στην κρίση ελληνικά;
Η επιλογή «Αγοράζουμε Ελληνικά» πρέπει να είναι σταθερή, τουλάχιστον στα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα. Άλλωστε, αυτά που «υποχρεωτικά» εισάγονται λόγω έλλειψης εγχώριας παραγωγής, είναι πάρα πολλά. Αντίθετα δε, σε περιόδους ευημερίας πρέπει να αγοράζουμε Ελληνικά, έτσι ώστε να λαμβάνουμε σωστά τα μέτρα μας για περιόδους κρίσης.
Γιατί να επιλέξουμε τα ελληνικά προϊόντα;
Για τους λόγους που αναφέρονται στα «οικονομικά κριτήρια», καθώς επίσης επειδή πολλές φορές είναι καλύτερα και φθηνότερα, από αυτά που εισάγουμε. Αν σκεφθούμε ότι αγοράζουμε συσκευασμένο θαλασσινό νερό από τη Γαλλία για ιατρική χρήση, θα κατανοήσουμε καλύτερα τις αδυναμίες μας.
Μπορούμε να πούμε ότι είναι πραγματικά ελληνικά προϊόντα αυτά που παράγονται σε άλλες χώρες από ελληνικές βιομηχανίες;
Όχι - επειδή ένα σημαντικό μέρος της προστιθέμενης τους αξίας ευρίσκεται εκτός Ελλάδος.
Είναι πραγματικά ελληνικά προϊόντα αυτά που παράγονται στην Ελλάδα με ξένες πρώτες ύλες;
Όχι - αλλά έχουν μια σημαντική, εξαιρετικά κρίσιμη για την ελληνική οικονομία προστιθέμενη αξία.
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι οικονομικές και εμπορικές συνθήκες στην αγορά είναι εφικτό το “προτιμάτε ελληνικά προϊόντα”;
Δεν είναι μόνο εφικτό αλλά και απόλυτα αναγκαίο. Ειδικά επειδή η καταναγκαστική ουσιαστικά μείωση των εισαγωγών μας, σε συνδυασμό με την ελλιπή οργάνωση των μεταφορών, μας δημιουργούν ήδη μεγάλα προβλήματα στις εξαγωγές αγροτικών κυρίως προϊόντων – οπότε η κατανάλωση τους στο εσωτερικό είναι μονόδρομος, αφού τα φορτηγά δεν βρίσκουν μεταφορές από την ΕΕ προς την Ελλάδα και δεν τα συμφέρει να κινηθούν.
Η κατανάλωση ελληνικών προϊόντων βοηθά πραγματικά την Ελληνική οικονομία;
Φυσικά. Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από δανεικά (καμία χώρα, όπως και καμία επιχείρηση δεν εξυγιαίνεται με τοκογλυφικά δάνεια), αλλά από παραγωγικές επενδύσεις και από θέσεις εργασίας. Η κατανάλωση ελληνικών προϊόντων βοηθάει και τα δύο.
Αν ακολουθήσουμε πιστά την προτροπή για κατανάλωση ελληνικών προϊόντων σε τι ποσοστό μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας;
Είναι πολύ σχετικό. Συνήθως η αυξημένη ζήτηση επεκτείνεται και σε «παρεμφερή» προϊόντα, τα οποία προστίθενται στην παραγωγή και αυξάνουν το μερίδιο των Ελληνικών προϊόντων στην συνολική κατανάλωση.
Εκτός από εποχικά αγροτικά προϊόντα και προϊόντα που καλύπτουν τις καταναλωτικές ανάγκες σε τοπικό μόνο επίπεδο, υπάρχουν άλλα πραγματικά ελληνικά προϊόντα;
Ασφαλώς υπάρχουν, ενώ είναι πάρα πολλά, όπως έχουμε ήδη αναφέρει.
Τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης που κατά τεκμήριο αποτελούν τα πραγματικά ελληνικά προϊόντα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μας και σε πιο βαθμό;
Τα τρόφιμα «ΠΟΠ» μπορούν να καλύψουν μεγάλο μέρος των αναγκών μας. Υπάρχουν βέβαια κάποια προϊόντα που δεν αρκούν για την ικανοποίηση της ζήτησης κατά 100% (Βούτυρα, γαλακτοκομικά κ.α.). Είναι όμως πάρα πολύ πιθανόν, η αύξηση της ζήτησης να οδηγήσει στην αύξηση της παραγωγής και στην ακόμα μεγαλύτερη κάλυψη των αναγκών μας.
Πόσο ευνοεί την προώθηση των ελληνικών προϊόντων η ευρωπαϊκή ένωση;
Στις τρίτες χώρες, η προώθηση ενθαρρύνεται με ειδικά προωθητικά προγράμματα. Στο εσωτερικό της ένωσης, δεν ευνοείται ιδιαίτερα η προώθηση των ελληνικών προϊόντων. Δυστυχώς, υπάρχουν εντός της ΕΕ «άτυπα προστατευτικές» πλεονασματικές χώρες, οι οποίες εμποδίζουν με έμμεσο τρόπο τις εισαγωγές, «επιδοτώντας» παράλληλα, με έντεχνες μεθοδεύσεις, τις εξαγωγές τους.
Είναι σωστή οικονομική συμπεριφορά το να επιλέγουμε προϊόντα με πατριωτικά κριτήρια και όχι με κριτήρια την τιμή και την ποιότητα του προϊόντος;
Στην έκτακτη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αποτελεί πολυτέλεια η εισαγωγή προϊόντων που παράγονται εδώ - ακόμα και αν είναι φθηνότερα και καλύτερα. Αυτό δεν αποτελεί «πατριωτικό κριτήριο», αλλά ένα μονόδρομο για την έξοδο από την οικονομική κρίση. Αργά ή γρήγορα άλλωστε θα αναγκασθούμε – αφού δεν έχουμε τη δυνατότητα πλέον να χρηματοδοτούμε το ελλειμματικό εμπορικό μας ισοζύγιο.
Πιστεύετε ότι πίσω από το «αγοράστε ελληνικά» υπάρχει και μία ιδεολογικοπολιτική διάσταση; Δεδομένου ότι κάποτε το προπαγάνδιζε η χούντα, σήμερα το Λαός
Το θέμα δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πολιτική, αφού είναι καθαρά οικονομικό. Η Ελλάδα, όπως και όλες οι άλλες χώρες, δεν ανήκει στην εκάστοτε εξουσία, αλλά στους πολίτες της.
πηγή: sofokleous10
Εδώ και περίπου δέκα ημέρες, έγινε γνωστό πως η Ελλάδα και η Ελβετία βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της διακρατικής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την άρση του τραπεζικού απορρήτου, προκειμένου να φορολογηθούν τα κεφάλαια που έχουν κατατεθεί στις ελβετικές τράπεζες από Έλληνες ιδιώτες. Η Ελλάδα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να μιμηθεί το παράδειγμα των Η.Π.Α. και της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών κατάφεραν να εντοπίσουν τους λογαριασμούς των πολιτών τους, ώστε και να φορολογηθούν αλλά και σε ένα μεγάλο ποσοστό να επαναπατριστούν.
Η zougla.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως το τελευταίο διάστημα, τις τελευταίες εβδομάδες για την ακρίβεια, πριν και μετά τη δημοσιοποίηση της επερχόμενης συμφωνίας Ελλάδος - Ελβετίας, πολλοί γνωστοί επιχειρηματίες, οι οποίοι δημόσια κραδαίνουν τη σπάθη του πατριωτισμού, ανέξοδα βέβαια, εξήγαγαν στο εξωτερικό τα χρήματά τους με ρυθμό 150 εκατ. ευρώ την εβδομάδα. Συγκεκριμένος επιχειρηματίας, πασίγνωστος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριότητα, έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει και να διαμορφώνει καταστάσεις.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, η κατάσταση εξελίχθηκε σε παραληρηματική, εν όψει της ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Διαπιστώθηκε ταύτιση ακόμη και στους τίτλους των πρωτοσέλιδων. Στην πολιτική, κυρίως δε την πολιτική που ασκεί ο θεσμικός υπόκοσμος αυτής της χώρας, αυτή η ταύτιση αποκαλείται... συντονισμός ενεργειών.